Ik was net 3 maanden oud toen ik in 1983 met mijn adoptie- ouders, op een van de laatste vluchten zat met geadopteerde kinderen uit Indonesië.
Ik ben hier in een warm gezin terecht gekomen en opgegroeid. Hoewel ik in mijn pubertijd niet de makkelijkste was, ik schopte tegen alles en iedereen aan, heeft dit de familierelaties niet verstoord. De vraag over mijn afkomst/ mijn roots heeft mij vanaf jongs af aan al bezig gehouden. En resulteerde erin dat ik in 1999, via een klein research bureau in Tilburg, mijn biologische ouders heb gevonden.
Omdat het millennium in het verschiet lag werd aangeraden om nog voor het nieuwe jaar heen te reizen voor een ontmoeting. Het was een bijzondere reis en de vragen die ik had werden beantwoord.
Het heeft mij wel jaren gekost om te wennen aan de nieuwe situatie en om mijn biologische ouders een plekje te geven in mijn leven. Na een paar jaar geen contact meer te hebben gehad is het contact weer hersteld en heb ik vrede met de wijze waarop het nu gaat.
Nu ik zelf de rust heb gevonden in mijn leven met mijn biologische ouders, wil ik graag nu andere geadopteerde helpen bij hun zoektocht naar hun roots.
Ik ben erg blij dat ik bij het Mijn roots team mag horen en heb er erg veel zin in om jullie te ontmoeten en waar mogelijk te helpen.
Groeten,
Lucy
